Letterloof
In stilte lezen
Januari 2017
Als we in stilte mochten lezen in de klas, dan was ik een gelukkig kind. Het gebeurde niet vaak, die stilte in de klas, alsof er buiten sneeuw lag die alle rumoer dempte, twintig kinderen gehuld in een zachte pluis tijd, een zeldzaam moment dat voor mij even niet als school aanvoelde.
Meer lezen
Novemberkou
November 2016
De supermaan is achter de wolken gebleven en vandaag rukt de wind alle resterende blaadjes onverbiddelijk los. Die blaadjes hingen gisteren nog als kleurige verfspatten hoog in de bomen en vormen nu mooie hopen nat en bij mekaar gewaaid blad op straat. Ze blijven elegant liggen en rollen wat verder naar mekaar toe, nog even platte rust vooraleer straks de woeste bladblazers eraan komen.
Meer lezen
Ontsnapkunde
Oktober 2016
“Oooo jaa, dat is toevallig hier mijn lievelingscafé Café Cognac”, zegt ze met een uitgedroogde mond tegen die man bij wie ze een beetje aan zijn arm hangt, een soort half hangen. Café Cognac, daar gaan ze binnen op dit middaguur. Bij het vooruitzicht van een lekkere bel alcohol zo meteen, een ontsnapping uit de sleur, twinkelen haar ogen al op haar vel van opgedroogde aarde.
Meer lezen
Letterloof
September 2016
Net kom ik van het veld teruggefietst, in mijn tassen weinig nieuw loof, veel komkommers en courgettes, verder was er niet veel keuze vandaag. Dat heeft alles te maken met de aanhoudende regen begin van de zomer, niets gedijt daarin, alles verzuipt of de slakken eten het op. Ik kan doorrijden naar de supermarkt om mijn koelkast verder te vullen maar ik kies ervoor om met het weinige dat ik heb, iets te gaan doen. De inspiratie komt tijdens het fietsen al in me op, komkommersoep, koud of warm, gegrilde of gevulde courgettes, stoofschoteltje met courgette en een restje linzen van gisteren. Joepie, ik fiets gewoon naar huis en begin er aan!
Meer lezen
Broere
Augustus 2016
Zonder afscheid ben je gegaan die middag, je huis uit, lopend naar de Kerkstraat met een touw in je zak, de zon in je haren. Je tred licht als altijd.
Meer lezen
Iguanodon
Augustus 2015
Mijn lief en ik rijden op zijn zondags wat door de Borinage, ooit onze nationale mijntrots, zoals we erin gestampt kregen in de les aardrijkskunde en een naam die me toen, bij de blinde kaart aan het bord, even exotisch en onbestemd aandeed als het Hogedrukgebied boven de Azoren.